Honda CR-Z, een behoorlijk futuristische, sportieve hybride
Voor weinig mensen echt interessant
Tekst Gerrit Brand
Fotografie Suhaila Sahmarani
Om maar meteen met de deur in huis te vallen, die CR-Z viel me in het begin niet mee. Ik ben een Honda-rijder (eerst jarenlang een CR-V gehad, tegenwoordig voor dagelijks gebruik een Civic Hybrid). Ik weet waarover ik praat en heb dus een soort natuurlijk recht om de producten van het merk kritisch te bekijken. Wat is er mis met de CR-Z? Tja, ik denk dat het gewoon niet mijn auto is.
Want de CR-Z moet een soort sportwagen voorstellen met toch alle positieve eigenschappen van een hybride zoals zuinigheid, lage bijtelling, milieuvriendelijkheid en dergelijke. Niks mis mee natuurlijk, want alle sportwagenbouwers zitten met de vraag hoe zich aan te passen aan de eisen van de huidige tijd. Hybride of elektrisch zijn de termen die vallen en waar men z’n product op af stemt. Zelfs Ferrari is bezig een hybride auto te maken. Men moet ook wel, want als je de ambitieuze plannen van de Nederlandse overheid bekijkt (en die zal hiermee wel niet alleen staan) moet over tien jaar het wagenpark grotendeels elektrisch (lees groen) zijn). Honda heeft in ieder geval z’n best gedaan en loopt voorop met hybride wagens. Zo is die Civic waar mijn gezin in rijdt een geweldige auto. We zijn er zeer tevreden over, lekker zuinig, en o zo gemakkelijk in het gebruik, en nooit kapot. Al weer een jaar gereden zonder ook maar een drup olie bij te hoeven vullen.
Maar die CR-Z! Ik hou van sportwagens. Een echte sportwagen heeft een sterke motor, een lage zit, voor mijn part een kleine cockpit en een fantastische wegligging. Het interieur is natuurlijk een beetje Spartaans, overbodige knoppen en prullaria tref je er niet in aan. Dat is het ideaal. Maar voldoet die CR-Z daar aan? Nee, dus. De vormgeving is apart, zowel van binnen als van buiten. Nou heeft Honda altijd al wat aparte sportieve auto’s gebouwd dus dat is niet zo vreemd. Dat exterieur, voilà, daar doen we niet moeilijk over, maar het interieur is gewoon een rommeltje. Allerlei vreemde lijnen qua design, hoekige randen, uitspringende delen en knoppen alsof ze er later nog even bij ingeplakt zijn. Onoverzichtelijk. Futuristisch. Ah, nu hebben we het woord: de CR-V is behoorlijk futuristisch.
En dan tenslotte nog iets wat ons niet beviel: er zit helemaal geen ruimte achterin. Wel twee zitplaatsen met een dikke bobbel ertussen (waarom niet vlak?), maar hoe je het ook wendt of keert zonder beenruimte. Zelfs niet voor een klein kind. Wij hebben een kind van zes dat het altijd ontzettend leuk vindt om achterin een knus sportwagentje te zitten maar het arme kind kon in de CR-Z haar draai niet vinden. Lekker liggen over de hele breedte van de achterbank was er vanwege die harde bobbel niet bij. En we waren op pad van Groningen naar Den Haag, dus dat leverde nogal wat gezeur op vanaf de achterbank.
Oké, genoeg geklaagd. Het zal duidelijk zijn dat de CR-Z geen auto is voor mensen met kinderen en ook niet voor mensen die nogal traditioneel ingesteld zijn. Voor wie is dit dan wel een geschikte wagen? Tja, de doelgroep lijkt me uitermate klein. Jonge mensen zonder kinderen die aardig verdienen, van gadgets houden, en van het milieu en toch ook sportief willen rijden.
Want nu komt het, als je de auto wat langer tot je beschikking hebt en er in je eentje of hoogstens een medepassagier in rijdt, en de wagen wat beter leert kennen, dan begint het toch wel een leuke auto te worden. Op een gegeven moment weet je waar de knopjes zitten, valt het je op dat de zitpositie toch wel sportief is (hoewel voor iemand met lange benen op lange ritten de stoelen toch wat vermoeiend worden) en het stuurwiel prettig in de hand ligt en dat je lekker kunt scheuren als je de wagen in de sportstand zet en dan ineens ga je die auto nog waarderen ook. Als je hem met andere ogen gaat bekijken (je moet je er even voor open stellen) zie je ineens wat voor een modern ding dit is. De vormgeving is apart maar dat maakt zo’n auto natuurlijk ook leuk om te hebben. Die wigvorm is geen alledaagse verschijning, fantastisch toch. De auto is er in drie versies: gewoon, Sport en GT. De grote ronde klok achter het stuurwiel licht, heel futuristisch al naar gelang de mode die je hebt ingesteld groen, blauw of rood op.
Wij reden een week in de GT-versie. Deze zit vol met de nieuwste ‘techniek’ zoals LED-verlichting, parkeersensoren, een startknop, cruisecontrol, een panoramisch zonnedak (dat niet open kan, sic!), climate control, aluminium pedalen met gaatjes, en natuurlijk Honda’s unieke Integrated Motor Assist (IMA) hybridesysteem. Dankzij het nieuwe 3-Mode Drive System kun je kiezen uit drie soorten rijden, Sportief, met extra koppel, je voelt ook werkelijk als je al rijdend in de Normal Mode (blauw) op de Sport-knop (rood) drukt dat de wagen extra thrust krijgt, hij wil gewoon gaan. En de Econ Mode (groen) stelt het systeem in op maximale zuinigheid. Deze modus wijzigt de kleptiming en vergroot de ondersteuning door het IMA-systeem. Hierdoor wordt het benzineverbruik nog eens extra verlaagd. Resultaat: het ding is niet vooruit te branden, maar who cares, want we rijden lekker zuinig. Eerlijk is eerlijk, op de snelweg naar Den Haag reden we lekker op de cruisecontrol in de Econ Mode met een gangetje van 120 km per uur (130 is echt flauwekul en minder zuinig). De wagen heeft overigens een zesversnellingsbak, die het vermogen van de 1.5 liter i-VTEC benzinemotor op de voorwielen overbrengt. Het IMA-systeem beschikt over een 10 kW elektromotor voor extra acceleratievermogen. Tijdens een remhandeling of uitrollen functioneert de motor als generator, die de gewonnen energie terugleidt naar de hybride accu van 100 volt. Samen zorgen de beide motoren voor een vermogen van 124 pk en een koppel van 174 Nm.
Een echte sportwagen is de CR-Z natuurlijk niet. Hij gaat in de sportstand van 0 naar 100 in ongeveer 10 seconden. Niet erg spannend dus. Maar vanwege de sportieve, lage zit heb je toch het gevoel van snelheid. Laten we wel wezen, de tijden zijn aan het veranderen en wat je tegenwoordig nodig hebt is een auto die je zuinig van a naar b brengt, en waar je als dat zo uitkomt toch even de coureur mee kunt uithangen.
De CR-Z kost, afhankelijk van de (complete) uitrusting, tussen de 25.000 en 30.000 euro. Daarvoor heb je dan wel een zorgeloze, zuinige auto waar je weinig omkijken naar hebt.
Conclusie: ook al is dit mijn auto dan ook niet, ik heb er wel respect voor gekregen.
+ Futuristisch
+ Sportief
+ Hoge kwaliteit
+ Zuinig
- Onoverzichtelijk
- Futuristich
- Weinig ruimte
Voor weinig mensen echt interessant
Tekst Gerrit Brand
Fotografie Suhaila Sahmarani
Om maar meteen met de deur in huis te vallen, die CR-Z viel me in het begin niet mee. Ik ben een Honda-rijder (eerst jarenlang een CR-V gehad, tegenwoordig voor dagelijks gebruik een Civic Hybrid). Ik weet waarover ik praat en heb dus een soort natuurlijk recht om de producten van het merk kritisch te bekijken. Wat is er mis met de CR-Z? Tja, ik denk dat het gewoon niet mijn auto is.
Want de CR-Z moet een soort sportwagen voorstellen met toch alle positieve eigenschappen van een hybride zoals zuinigheid, lage bijtelling, milieuvriendelijkheid en dergelijke. Niks mis mee natuurlijk, want alle sportwagenbouwers zitten met de vraag hoe zich aan te passen aan de eisen van de huidige tijd. Hybride of elektrisch zijn de termen die vallen en waar men z’n product op af stemt. Zelfs Ferrari is bezig een hybride auto te maken. Men moet ook wel, want als je de ambitieuze plannen van de Nederlandse overheid bekijkt (en die zal hiermee wel niet alleen staan) moet over tien jaar het wagenpark grotendeels elektrisch (lees groen) zijn). Honda heeft in ieder geval z’n best gedaan en loopt voorop met hybride wagens. Zo is die Civic waar mijn gezin in rijdt een geweldige auto. We zijn er zeer tevreden over, lekker zuinig, en o zo gemakkelijk in het gebruik, en nooit kapot. Al weer een jaar gereden zonder ook maar een drup olie bij te hoeven vullen.
Maar die CR-Z! Ik hou van sportwagens. Een echte sportwagen heeft een sterke motor, een lage zit, voor mijn part een kleine cockpit en een fantastische wegligging. Het interieur is natuurlijk een beetje Spartaans, overbodige knoppen en prullaria tref je er niet in aan. Dat is het ideaal. Maar voldoet die CR-Z daar aan? Nee, dus. De vormgeving is apart, zowel van binnen als van buiten. Nou heeft Honda altijd al wat aparte sportieve auto’s gebouwd dus dat is niet zo vreemd. Dat exterieur, voilà, daar doen we niet moeilijk over, maar het interieur is gewoon een rommeltje. Allerlei vreemde lijnen qua design, hoekige randen, uitspringende delen en knoppen alsof ze er later nog even bij ingeplakt zijn. Onoverzichtelijk. Futuristisch. Ah, nu hebben we het woord: de CR-V is behoorlijk futuristisch.
En dan tenslotte nog iets wat ons niet beviel: er zit helemaal geen ruimte achterin. Wel twee zitplaatsen met een dikke bobbel ertussen (waarom niet vlak?), maar hoe je het ook wendt of keert zonder beenruimte. Zelfs niet voor een klein kind. Wij hebben een kind van zes dat het altijd ontzettend leuk vindt om achterin een knus sportwagentje te zitten maar het arme kind kon in de CR-Z haar draai niet vinden. Lekker liggen over de hele breedte van de achterbank was er vanwege die harde bobbel niet bij. En we waren op pad van Groningen naar Den Haag, dus dat leverde nogal wat gezeur op vanaf de achterbank.
Oké, genoeg geklaagd. Het zal duidelijk zijn dat de CR-Z geen auto is voor mensen met kinderen en ook niet voor mensen die nogal traditioneel ingesteld zijn. Voor wie is dit dan wel een geschikte wagen? Tja, de doelgroep lijkt me uitermate klein. Jonge mensen zonder kinderen die aardig verdienen, van gadgets houden, en van het milieu en toch ook sportief willen rijden.
Want nu komt het, als je de auto wat langer tot je beschikking hebt en er in je eentje of hoogstens een medepassagier in rijdt, en de wagen wat beter leert kennen, dan begint het toch wel een leuke auto te worden. Op een gegeven moment weet je waar de knopjes zitten, valt het je op dat de zitpositie toch wel sportief is (hoewel voor iemand met lange benen op lange ritten de stoelen toch wat vermoeiend worden) en het stuurwiel prettig in de hand ligt en dat je lekker kunt scheuren als je de wagen in de sportstand zet en dan ineens ga je die auto nog waarderen ook. Als je hem met andere ogen gaat bekijken (je moet je er even voor open stellen) zie je ineens wat voor een modern ding dit is. De vormgeving is apart maar dat maakt zo’n auto natuurlijk ook leuk om te hebben. Die wigvorm is geen alledaagse verschijning, fantastisch toch. De auto is er in drie versies: gewoon, Sport en GT. De grote ronde klok achter het stuurwiel licht, heel futuristisch al naar gelang de mode die je hebt ingesteld groen, blauw of rood op.
Wij reden een week in de GT-versie. Deze zit vol met de nieuwste ‘techniek’ zoals LED-verlichting, parkeersensoren, een startknop, cruisecontrol, een panoramisch zonnedak (dat niet open kan, sic!), climate control, aluminium pedalen met gaatjes, en natuurlijk Honda’s unieke Integrated Motor Assist (IMA) hybridesysteem. Dankzij het nieuwe 3-Mode Drive System kun je kiezen uit drie soorten rijden, Sportief, met extra koppel, je voelt ook werkelijk als je al rijdend in de Normal Mode (blauw) op de Sport-knop (rood) drukt dat de wagen extra thrust krijgt, hij wil gewoon gaan. En de Econ Mode (groen) stelt het systeem in op maximale zuinigheid. Deze modus wijzigt de kleptiming en vergroot de ondersteuning door het IMA-systeem. Hierdoor wordt het benzineverbruik nog eens extra verlaagd. Resultaat: het ding is niet vooruit te branden, maar who cares, want we rijden lekker zuinig. Eerlijk is eerlijk, op de snelweg naar Den Haag reden we lekker op de cruisecontrol in de Econ Mode met een gangetje van 120 km per uur (130 is echt flauwekul en minder zuinig). De wagen heeft overigens een zesversnellingsbak, die het vermogen van de 1.5 liter i-VTEC benzinemotor op de voorwielen overbrengt. Het IMA-systeem beschikt over een 10 kW elektromotor voor extra acceleratievermogen. Tijdens een remhandeling of uitrollen functioneert de motor als generator, die de gewonnen energie terugleidt naar de hybride accu van 100 volt. Samen zorgen de beide motoren voor een vermogen van 124 pk en een koppel van 174 Nm.
Een echte sportwagen is de CR-Z natuurlijk niet. Hij gaat in de sportstand van 0 naar 100 in ongeveer 10 seconden. Niet erg spannend dus. Maar vanwege de sportieve, lage zit heb je toch het gevoel van snelheid. Laten we wel wezen, de tijden zijn aan het veranderen en wat je tegenwoordig nodig hebt is een auto die je zuinig van a naar b brengt, en waar je als dat zo uitkomt toch even de coureur mee kunt uithangen.
De CR-Z kost, afhankelijk van de (complete) uitrusting, tussen de 25.000 en 30.000 euro. Daarvoor heb je dan wel een zorgeloze, zuinige auto waar je weinig omkijken naar hebt.
Conclusie: ook al is dit mijn auto dan ook niet, ik heb er wel respect voor gekregen.
+ Futuristisch
+ Sportief
+ Hoge kwaliteit
+ Zuinig
- Onoverzichtelijk
- Futuristich
- Weinig ruimte