Wonderschoon experimentTekst Gerrit Brand Fotografie Suhaila Sahmarani Een geheel elektrische auto testen. Als je in Groningen woont en afspraken gemaakt hebt met de importeur in Amsterdam, krab je je naarmate het moment nabij komt waarop je de wagen af kunt halen wel even achter de oren. Is dit wel verstandig? Het is koud en dan hebben de batterijen in elektrische auto’s minder power. Wat is het bereik van deze auto? Met andere woorden kunnen we wel in een keer van Amsterdam naar Groningen? Nee, dus. Net niet. Want je rijdt op de snelweg en met een gemiddelde van 120 kilometer per uur geeft de auto er na zo’n 180 kilometer de brui aan. Hoe harder je rijdt hoe sneller de batterij leeg gaat. Gelukkig staat in Marum een laadstation van Fastned. Even een kop koffie en een saucijzenbroodje en je kunt al weer verder. Probleemloos. Ik moet eerlijk bekennen nog nooit in een volledig elektrische auto gereden te hebben. Je denkt aan je iPhone die er af en toe zomaar ineens de brui aan kan geven, vooral als je ermee in je jaszak loopt en het buiten ijskoud is. Pats, batterij leeg. Je maakt je zorgen. Waar kan ik die auto opladen, waar staan de laadpalen? Haal ik ze wel op tijd, en is er dan wel plek of zijn ze bezet? Tja, het is toch even meer je reis plannen als je met een elektrische auto op stap gaat dan met een wagen die op conventionele brandstof rijdt. Het land zit vol met benzinepompen, maar laadpunten…
En toch valt het mee. De Nissan Leaf wordt ons beschikbaar gesteld met een laadpas die op alle laadpalen in den lande werkt. Voorin de auto, op de plek waar normaal gesproken de motor ligt, zit alleen een klepje waarachter de ‘stopcontacten’ zitten, twee stuks voor verschillende soorten aansluitingen. In de kofferbak liggen nog wat snoeren met stekkers die ook gebruikt kunnen worden. De ontdekking van de week: goed dat Fastned bestaat. Die gele bogen die je bij sommige benzinestations langs de snelweg vindt. Bij Fastned kun je je auto snel opladen. Het systeem werkt met een app op je mobiele telefoon. Snel en probleemloos. Een klein half uur is genoeg om weer minstens 100 kilometer verder te kunnen. De laadpalen in de bebouwde kom werken wat dat betreft een stuk langzamer. Wat wél blijft is het opgejaagde gevoel dat je niet moet vergeten ergens een laadpunt te vinden. Je blijft kijken naar het metertje dat de batterijstand aangeeft. Nog 20%, nog 12%, nog 30 kilometer. Als nou die laadpaal maar niet bezet is. Of ’s nachts in de regen, in een onbekende stad, je hebt op je mobiele telefoon ergens een laadpaal gevonden, rijdt er naartoe terwijl je batterij al bijna leeg is, kun je die paal niet vinden. Waar staat-ie? Het is nat en donker. Overal staan auto’s maar geen laadpaal te zien. Nou ja, je begrijpt het wel, stress! En toch, als je wat langer met de auto ‘bezig bent’, went het. Je leert beter plannen, je zorgt ervoor altijd een mooi boek in het dashboardkastje te hebben liggen en geniet van de rust van de wagen. De Nissan Leaf is – in tegenstelling tot wat veel mensen misschien denken – een echte auto. Een hele fijne auto zelfs, een ruime middenklasser. Vier deuren, fijne stoelen, zitruimte voor vijf mensen, een hele grote kofferruimte. De wagen is luxe uitgevoerd, chic zelfs, een sportief met leer bekleed stuur, een strak dashboard dat me ineens aan dat van een Lamborghini Diablo doet denken (waarom weet ik niet; waarschijnlijk omdat hij zo breed is en met zacht, hoogwaardig materiaal bekleed). Achteruitrijcamera (eigenlijk camera’s rondom), allerlei waarschuwingssystemen om het parkeren te vergemakkelijken. Een geweldige navigatie/audiosysteem met blue tooth (Nissan Connect systeem met touchscreen). De verwarming is absoluut top. De klimaatinstelling werkt binnen seconden. De besturing en rijkwaliteiten zijn op hoog niveau. Je hebt geen moment het gevoel in een rijdende iPad te zitten. Mooie klokken voor je neus. Fijn bochtengedrag. Uitstekende wegligging. En snel, dat zo’n auto is. Je geeft ‘gas’ en je vliegt weg. Alleen denk je dan even aan de batterij, die natuurlijk sneller leeg loopt naarmate je harder rijdt. Maar dat is bij een benzinemotor ook het geval, nietwaar. De Nissan Leaf is leverbaar in drie verschillende uitvoeringen, allemaal met een batterij van 40kWh en een vermogen van 110 kw, wat neerkomt op 150 pk. Niet gek. Je kunt kiezen voor een ACENTA (€ 36.690), een N-CONNECTA (€ 37.440) en een TEKNA. Wij reden een TEKNA, de duurste uitvoering die € 40.290 kost incl. 21% BTW. BPM zit er niet op. Onze auto had bijvoorbeeld ook het comfortpack (verwarmd stuurwiel en verwarmbare voorstoelen en achterbank), een elektrische handrem, LED koplampen, proPilot (all around driving support system), een systeem dat ervoor zorgt dat je binnen de lijnen blijft rijden (wel de handjes aan het stuur houden). En niet te vergeten het e-Pedal. Dat is wel een bijzonder iets. Met ingeschakeld e-Pedal hoef je alleen nog maar je rechtervoet te gebruiken. ‘Gas’ geven betekent snelheid maken en je voet van het gas lichten betekent remmen. Hoe sneller je de voet van het gaspedaal haalt hoe harder de wagen remt. In principe heb je het rempedaal niet nodig als het e-Pedal ingeschakeld is. Of je het e-Pedal wel of niet gebruikt hangt van je eigen voorkeur af. Het oordeel: Beslist een auto om te overwegen als je weer een nieuwe zaken- of gezinswagen nodig hebt. Geen patsersauto, wel een hele mooie wagen die strak rijdt en je een goed gevoel geeft. Lekker geen dure fossiele brandstof meer tanken. Heerlijk toch?
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
Archieven
November 2020
Categorieën |